Można by ją nazwać inaczej zasadą racjonalnego działania; „gospodarność ma tutaj znaczenie szersze, przerastające ramy życia gospodarczego. Np. na czym polega umiejętność prowadzenia wojny? Na tym, by stosunkowo jak najmniejszą ofiarą, jak najmniejszym kosztem, osiągnąć w jak najwyższym stopniu zamierzony cel, to znaczy unieszkodliwienie przeciwnika. W dziele F. Focha „O zasadach sztuki wojennej” znajdujemy rozdział pt. „Ekonomia sił”; oznacza ona „sztukę umiejętnego wydatkowania, wydatkowania pożytecznie i w sposób korzystny, sztukę wydobywania wszystkiego możliwego ze źródeł, którymi się rozporządza”. A więc zasada gospodarności. Tą zasadą rządzi się racjonalny system represji karnych, tą zasadą kierujemy się w wychowaniu, w pracy naukowej i literackiej, słowem, w najrozmaitszych dziedzinach ludzkiego życia.

Nie zdadzą się na wiele wszelkie zbyt ogólne określenia. Jeśli chcemy odpowiedzieć na pytanie: czym się zajmuje teoria gospodarstwa społecznego, musimy po prostu przypatrzeć się temu, czym się ona rzeczywiście zajmuje. Nie trzeba dać się uwodzić zbyt ogólnym, wstępnym określeniom, o których potem się zapomina, a natomiast trzeba się przyjrzeć istotnej treści najróżnorodniejszych systemów. A wtedy łatwo znajdziemy odpowiedź.